ركن‌الدين اوحدي مراغه‌اي (۶۷۳ - ۱۵ رمضان ۷۳۸ قمري) عارف و شاعر پارسي‌گوي ايراني اهل مراغه

است. او در شهرستان مراغه زاده شد، پدرش از اهالي اصفهان بود و خود او نيز مدتي در اصفهان اقامت

داشت و بنابراين نامش اوحدي اصفهاني نيز ذكر شده است. اوحدي معاصر ايلخان مغول سلطان ابوسعيد

بود و آرامگاه او در مراغه است. هم اكنون يك موزه دائمي در مقبره اوحدي در مراغه داير مي‌باشد.

ركن الدين ابولحسن مراغي مشهور به اوحدي مراغه‌اي عارف و شاعر پارسي‌گوي نامدار صاحب مثنوي

معروف جام جم است كه آرامگاهش در ميان باغ سرسبزي واقع شده‌است. سنگ قبر اوحدي از سنگ كبود

درست شده‌است. بر ديوار شمالي و جنوبي آن نام اوحدي و تاريخ فوت كه ۷۳۸ ه.ق است حك شده‌است.

در سال ۱۳۵۲ از سوي انجمن آثار ملي ايران بناي جديدي بر روي قبر مذبور احداث شده و سنگ مقبره قبلي

را به موزه آرامگاه انتقال دادند

استاد سيد محمد حسين بهجت تبريزي (شهريار)  در سال ۱۲۸۵ هجري شمسي در روستاي خشكاب در

بخش قره چمن آذربايجان متولد شد. پدرش حاجي مير آقا خشكنابي و از وكلاي مبرز و مردي فاضل و

خوش محاوره و از خوش نويسان دوره خود و با اينان و كريم الطبع بود. او در اوايل شاعري بهجت

تخلص ميكرد و بعداْ دوباره با فال حافظ تخلص خواست كه دوبيت شاهد از ديوان آمد و خواجه تخلص او

را شهريار تعيين كرد.

او تحصيلات خود را در مدرسه متحده و فيوضات و متوسطه تبريز و دارالفنون تهران گذراند و تا كلاس آخر

مدرسه طب تحصيل كرد و به مدارج بالايي دست يافت. استاد شهريار پس از هشتاد و سه سال زندگي

شاعرانه پربار و افتخار در ۲۷ شهريور ماه ۱۳۶۷ به ملكوت اعلي پيوست و پيكرش در مقبره الشعراي تبريز

كه مدفن بسياري از شعرا و هنرمندان آن ديار است به خاك سپرده شد.

پروفسور محمود آخوندي متولد 1312 شمسي در اهر است. او نخستين پروفسور حقوقي ايران

است و جايگاه او در « حقوق » ايران زمين يكتاست. نظرات او نوين و نقدهايش علمي است. در

اغلب رخدادهاي مرتبط با حقوق شهروندي، نشريات معتبر نظرات او را منعكس مي كنند.اثر معتبر

و معروف او به نام « آيين دادرسي كيفري » كتاب اول « حقوق » است. پروفسور آخوندي دكتراي

حقوق خود را از دانشگاه سوئيس اخذ كرده و سوابق علمي و اجرايي پربار و درخشاني دارد

 پروفسور رحيم رحمان‌زاده پايه گذار جراحي مدرن ارتوپدي و تروماتيك ارتوپدي در سطح بين‌المللي و رئيس

مركز بين‌المللي جراحي مفاصل و استخوان برلين، اصالتاً آذربايجاني و متولد شهرستان شبستر است. وي

فرزند قاضي و وكيل حاج يوسف رحمانزاده و نوة مقاطع كار معروف ، حاج علي احمد رحمان زاده بود.

يكي از مهمترين متدهاي جراحي وي ، ارائه و گسترش نظريه كاشتن اعضاء مي باشد.

وي در ۱۸ سالگي به تركيه رفت و تحصيلات پزشكي عمومي خود را در استانبول تركيه گذراند. پس از آن

براي تكميل تحصيلات تخصصي خود در رشته جراحي عمومي و جراحي تصادفات ارتوپدي راهي آلمان شد.

رحمان زاده در دانشگاه ماينز به مقام پروفسوري نايل آمد و از سال ۱۹۷۳ رياست كرسي جراحي دانشگاه

برلين را برعهده گرفت. او به عنوان پايه گذار جراحي مدرن ارتوپدي ، تكنيك‌هاي جراحي خاص در اين رشته

را ابداع كرد.

پروفسور رحمان زاده درحال حاضر به عنوان پرزيدنت سمينارهاي اروپايي و جهاني مقام پرزيدنتي جمعيت

جراحان ارتوپدي تصادفات و سوانح ، جمعيت جراحان پلاستيك آلمان و جمعيت جراحان عمومي اين كشور

را نيز برعهده دارد. اين همه در حالي است كه تاكنون هيچ تبعه خارجي موفق نشده است به اين مدارج

علمي در كشور آلمان دست يابد

  پروفسور محسن هشترودي، زاده ۲۲ دي ۱۲۸۶ در تبريز - درگذشته ۱۳ شهريور ۱۳۵۵ در تهران از

رياضي‌دانان معاصر ايران بود.

او در مدرسه دارالفنون در تهران تحصيل، و مدرك دكتراي خود را در رياضيات از دانشگاه سوربن در فرانسه

دريافت كرد. پس از بازگشت به تهران، مقام استادي دانشسراي عالي، رياست دانشگاه تبريز و رياست

دانشكده علوم دانشگاه تهران را عهده‌دار بود. پروفسور هشترودي از طرفداران سرسخت علوم پايه بود، به

شعر و موسيقي و فلسفه علاقه داشت، و توانايي بيان مطالب علمي به زبان ساده را دارا بود. وي به

عنوان يك متفكر منتقد پيشرو و رياضيدان نامدار ايراني، داراي اهميت نمادين و شخصيتي اثرگذار در

جامعه علمي معاصر ايران بوده است.

پروفسور هشترودي مهارت زيادي در بيان اصول و پديده‌هاي علمي و فناوري‌هاي جديد به زبان ساده

داشت، و با نوشته‌ها و سخنراني‌هاي خود مي‌توانست با قشر بزرگي از جامعه ارتباط برقرار كند و مفاهيم

اصلي دانش و فناوري را به آنان منتقل نمايد. به فلسفه، شعر و موسيقي علاقه زيادي داشت و خود

اشعاري سروده است.

پروفسور هشترودي از پيشروان تفكر انتقادي در ايران بود. او تاكيد زيادي بر اهميت علوم پايه داشت تا

جايي كه شاخه‌هاي ديگر دانش مانند علوم اجتماعي و علوم انساني را بي‌اهميت و غيرعلمي مي‌خواند.

در همين حال فلسفه، هنر و عرفان را مكمل علم مي‌دانست. وي اعتقاد داشت كه «علم» تنها نوع

ارزشمند دانش «هنر» نگاهي ظريف به زندگي، و «فلسفه» غايت معرفت‌شناسي است، و هيچ يك بدون

نوآوري و اصالت ارزشي ندارند.

تخصص پروفسور هشترودي در زمينه هندسه ديفرانسيل بود. مهمترين اثر علمي نگاشته شده توسط

محسن هشترودي، پايان‌نامه دكتراي او در زمينه هندسه ديفرانسيل است، كه در آن يكي از مدل‌هاي

رياضي استادش (كارتان) را تعميم داد كه امروزه به نام «اتصال هشترودي» شناخته مي‌شود. او در

طول زندگي حرفه‌اي در ايران چند مقاله كوتاه علمي نيز منتشر كرد. جداي از پژوهش علمي، پروفسور

هشترودي به عنوان يك متفكر منتقد و رياضيدان نامدار ايراني، داراي اهميت نمادين و شخصيتي اثرگذار

در جامعه علمي معاصر ايران بوده است