استان آذربايجان شرقي در گذشته بخشي از سرزمين تاريخي ماد بوده كه به «ماد كوچك»

شهرت يافته بود.

در زمان حكمرا اسكندر مقدوني برايران در ۳۳۱ سال پيش از ميلاد، شهربان منطقهٔ ماد

كوچك كه سرداري به‌نام «آتورپات» يا «آتروپاتن» بوده، عليه اسكندر قيام كرده و با

انعقاد پيماني دست يونانيان را از آذربايجان كوتاه ساخت. اسكندر مقدوني نيز آتروپات را

به شرط پيروي از امپراتوري او، در اين منطقه باقي نگه داشت.

جانشينان اسكندر پس از مرگ وي به جنگ و نزاع با يك‌ديگر پرداختند و در همين

دوران بود كه آتروپات حاكم منطقهٔ ماد كوچك شد. نام اين منطقه نيز به‌جهت تقدير از

زحمات وي در مقابل بيگانگان به «آتروپاتگان» معروف شد. بعدها نيز به نام‌هاي

مختلفي نظير «آذربادگان» و «آذرآبادگان» مشهور گشت.

آذرپاتكان در دوره ي ساسانيان ساتراپ‌نشين و يكي از مهم‌ترين ايالت‌هاي ايران بوده

كه به‌جهت قرارگرفتنآتشكده هاي  بزرگ و مشهور نظير آتشكده ي آذرگشسنت در آن به

آذربايجان شهرت يافت. پس از ورود اسلام به ايران نيز آذربايجان از مهم‌ترين ايالت‌ها

بوده و حوادث تاريخي بسياري در آن رخ داده‌است.

منبع : ويكي‌پديا